29 berichten.
Hilde
Beklijvende voorstelling. Knap wat Michèle met haar 'vat vol emoties' gedaan heeft.
Laat me voor het eerst niet los ... zoals iemand mét de problematiek, die ook niet meer is, me nooit meer loslaat, al is er nu rust.
Met de percussie een mooi geheel.
De moeite om helemaal vanuit Hoogstraten naar Damme te komen.
Ik zou het eeuwig zonde gevonden hebben ... om de voorstelling niet gezien te hebben.
KDB
Diep onder de indruk. Sterk, mooi, doorleefd. Zowel de getuigenis als de ondersteuning door de muziek voelden als zeer passend aan. Zeer knap gebracht en vormgegeven. De manier waarop jullie op mekaar inspeelden, de nabijheid, het aftasten, de emoties: chapeau!
Ik vind het enerzijds erg dat de zaal niet was uitverkocht -zou dit willen delen met iedereen- én tegelijkertijd was het fijn dat we met een kleiner publiek waren. Het maakte alles meer intiem. Sereen.
Als hulpverlener ben ik jullie dankbaar om me inkijk te geven in aspecten die ik anders minder leer kennen.
Proficiat aan allen die betrokken zijn bij dit project.
BDB
Beste,
Ik heb enorm genoten van jullie voorstelling vrijdagavond "Emily such fun".
In een ideale wereld zou zelfbeschikking een vanzelfsprekendheid moeten zijn.
Jullie zijn erin geslaagd om op een niet-oordelende manier het thema onder de mensen te brengen.
Ik hoop dan ook dat velen komen kijken, zich laten inspireren en nadenken over de vele facetten die jullie brachten in dit verhaal. Mijn enige opmerking is jullie zin over "de ziel". Ik denk niet dat de ziel bestaat. Althans daar is geen afdoende wetenschappelijk bewijs voor. Het is uiteraard wel zo dat diegene die ons voorgingen blijven leven zolang ze in onze herinnering blijven, we erover praten, aan denken enz...Omdat jullie verhaal zo sterk aanleunt bij het "Vrij onderzoek/libre examen" vond ik dat ik jullie deze reflectie over de ziel mocht meegeven.
Maar voor de rest: een topwerk -toen ht voorbij was had ik de indruk dat er slechts 5 minuten waren verlopen. Het samenspel van woord en muziek was aangrijpend. Muziek werkt verheffend.
Dank om jullie energie te besteden aan dit onderwerp. Het is zo nodig in deze samenleving waar nog veel taboe heerst rondom dit thema. Gelukkig leven we 'nog' in een land waar dergelijke voorstellingen mogelijk zijn. Er zijn landen in de wereld waar dit verboden is of zelfs bestraft wordt...
Dank om met dit stuk mee de strijd aan te gaan op een verheffende manier.
Dank!!
Hendrik
Dankjewel voor dit moedig verhaal over een waarachtige vriendschap.
Loslaten blijft vasthouden.
Jessie
Zeer mooie voorstelling! Ik werk zelf in de jeugdzorg en het maakte me enorm kwaad dat we vandaag nog op dezelfde problemen botsen als jaren geleden! Eigenlijk moeten we gewoon luisteren en dit is wat jullie bereiken door dit toneelstuk, fantastisch!
Jolien
Wat een prachtig stuk. De metaforen, de vergelijkingen, beeldspraak, de taal, de muziek, de ademhalingen ... Alles gaf me rillingen. Michèle, je deed iets. Deze voorstelling en jullie werk verdient veel meer dan wat ik in woorden kan omschrijven. Bedankt om dit te delen met publiek.
Wim Distelmans
Wat een straffe prestatie. Zonder woorden want zo treffend. Juist zonder één valse noot. Respect, diep.
Anoniem
Ik zie héél veel voorstellingen, heb in TAZ-jongerenjury gezeten, maar dit is een première waar ik de rest van mijn leven aan zal terugdenken. Wow! Diep respect. En wàt een ongelofelijke knappe symbiose met de percussionist! Zo mooi! Een dikke knuffel.
Anoniem
Wauw, dank je wel voor deze prachtige voorstelling! Langs de ene kant wilde ik muisstil elk woord, elk tromgeluid, elke ademhaling en elke pauze opnemen in alle cellen van mijn lichaam om het daarna nooit meer los te laten. Terwijl ik aan de andere kant op zoek was naar een ritssluiting op mijn huid van waaruit ik zo snel mogelijk kon ontsnappen. Zodat ik niet al het leed van opgeleefde zielen hoefde binnen te nemen, zodat ik kon weglopen van de realiteit die onze maatschappij drukkend neergooit op mensen die psychisch lijden. Ik wil diep, in mezelf kruipen, doorvoelen wat ik net beleefde en ik wil roepen, tieren, actie voeren en aan iedereen die het horen wil duidelijk maken dat het anders kan, anders moet.
Michèle, je deed iets. Je raakt waar slechts enkelen bij kunnen. Deze voorstelling en jullie werk verdient veel meer dan wat ik in woorden kan omschrijven. Ik geef je een diepe buiging vanuit mijn hart naar het jouwe. Dank u, dank u, dank u voor het delen!
Anoniem
O, wat ben ik blij dat ik gisteren naar de voorstelling kwam!
Het is allemaal geslaagd: de locatie, de belichting, het decor dat al meteen een veelzeggend beeld schept, Michèle die volkomen naturel op de scène staat en de rollercast aan gevoelens intens en ‘juist’ kan overbrengen, de wonderbare interactie tussen het acteren en de percussie, hoe tekst en muziek een dans worden…
Nog nooit heb ik muziek zoveel horen vertellen dat rechtstreeks binnenkwam.
Onderweg naar huis dacht ik: ik zou zo opnieuw willen gaan kijken.
Jullie hebben hier zo hard aan gewerkt en het resultaat is onvergetelijk. Ik hoop dat jullie met deze ‘missie’ nog veel mensen bereiken.
Anoniem
Wat een voorstelling, wat een impact, wat een muzikale reis. Zo mooi, zo puur en zo gewoon. Schitterend!
Anoniem
Sterk en authentiek. Jullie hebben haar verhaal prachtig neergezet. Proficiat!
Anoniem
Wij vonden dit ongelooflijk sterk geacteerd, geweldig verwoord en héél moedig. Je verdient hiermee heel veel aandacht.
Anoniem
Wat een prachtige voorstelling. Een verhaal dat zo dicht bij je ligt zo sober en pakkend vertellen is niet velen gegeven. Het leven van iemand die psychisch lijdt en ondanks al het terug vechten het toch niet haalt, werd op een prachtige manier op de scène gezet. Door het verhaal te vertellen vanuit een vriendin, kregen we ook inkijk in wat dit doet met de naaste omgeving van de persoon. De Japanse percussie onderstreepte prachtig de gevoelens van pijn, frustratie, hoop en vertwijfeling. Heel, heel sterk! Een aanrader voor elke theaterliefhebben en voor al wie in contact komt met mensen in problemen.
Anoniem
Wat een kracht, wat een presentatie. Neen, géén theater maar rauwe werkelijkheid. Hoe jij dat hebt neergezet, daar heb ik géén woorden voor!!! Je kan op geen betere manier Emily’s strijd met het leven in beeld brengen. Ik hoop dat je beseft dat je met deze voorstelling de wereld een stuk menselijker gemaakt hebt en nog zult maken. Duizendmaal dank!
Anoniem
Bedankt voor deze dappere, dappere, moedige en lieve voorstelling. Ik was zo woest, zo verdrietig en ook vol van de gezamenlijke mensenliefde… En ook de onmacht. Ik kende Emily niet maar heb haar vanavond gevoeld. Als theater dit mag zijn, dan komt alles goed. Merci.
Anoniem
Mijn vader en geweldig lief hebben de keuze gemaakt om uit het leven te stappen. De stormen van vedriet, pijn, boosheid, onmacht,… Hebben jullie met weinig woorden duidelijk verteld. Bedankt daarvoor! Het was kippenvel van begin tot het einde. Bedankt om dit te maken! Echt bedankt.
Anoniem
Ooh.. Ooh… Zóo mooi gebracht! Respect! Loslaten.. is op een andere manier vasthouden… Ondanks ik al lang (32j) psychiatrisch verpleegkunde ben.. ben ik nu ook nog effe sprakeloos.. Zo herkenbaar, vanuit de verschillende hoeken. De combi van Michèle en Grete: gewoon perfect! Het komt binnen… De communicatie met de trommels, de “heartbeat”,…
Anoniem
Ik heb deze voorstelling ook al in de les gezien. Verpleegkunde 3e jaar. En dat was heel heftig. Maar ik MOEST en zou dit live zien!
Ik ben zo blij dat ik dit heb mogen meemaken! Bedankt. Je geeft mijn zware verdriet woorden waar ik troost in vind.
En dat doet pijn, maar ook deugd. Wat een performance! Muziek was ook prachtig. Bedankt!
Anoniem
Zo mooi gebracht, verwoord en getoond. Het was zo (pijnlijk) herkenbaar met momenten en beide perspectieven werden zo echt en authentiek gebracht. Knap gedaan!
Anoniem
Zoveel liefde moet je voor iemand voelen om die persoon zo’n mooie unieke stem te geven…
Dit is vriendschap van het hoogste niveau en theater dat de scène ver overstijgt. Merci.
Anoniem
Enorm sterk om je emoties en perspectief zo sterk, empatisch en confronterend onder woorden te brengen. Geslaagd. Diepmenselijk.
Anoniem
Allerliefste Michèle, Matti, team. Beklijvend, grappig, ontroerend, meeslepend, frustrerend, mooi.
Jullie hebben een parel neergezet waar ik nog jaren, voor altijd, aan zal terugdenken.
Sven Speybroeck - Radio 1
Het was een voorrecht om naar het verhaal van Michèle en Emily te mogen luisteren. En om jullie voorstelling te mogen zien. Heftig en aangrijpend, liefdevol en respectvol en toch een kat een kat durven noemen. Prachtig gedaan.
Ann Callebert
Via similes heb ik deze namiddag jullie uitgeklede versie gezien van ‘Emily, such fun’ en ik vind geen woorden om te beschrijven hoe ongelooflijk knap en sterk ik die vind… Niet alleen zie, hoor en voel ik Emily! Ik herken ook de dynamiek bij de mensen rond haar. Ik voel de gruwelijke onmacht, de splinters hoop, de kwaadheid, de liefde, het mee-lijden aan haar lijden, het intense verdriet… Ik heb zelden zo een gelaagd en genuanceerd verhaal rond de euthanasie van iemand met een ondraaglijk psychisch lijden gezien.
Hans De Coninck
Eergisteren mocht ik als geluidstechnicus meewerken aan een captatie van dit stuk. Ik krijg nog steeds kippenvel terwijl ik dit schrijf. Zelden een actrice zo diep zien gaan en zo’ n rollercoaster van emoties op een uur en half zien voorbij flitsen. Wanneer die ganse covid shizzle voorbij is en we weer naar theater kunnen is dit écht een voorstelling die je moet gezien hebben!
Bedankt, Mattias en Michèle, ik geraak er niet over uitgepraat. Thanks for letting me into your world.
Anoniem
Je krijgt een inkijk in psychisch lijden dat we in wezen niet kunnen vatten als je zelf gewoon zin hebt om te leven, een drive ervaart om er te zijn. Toch weet ik dat een mens niet zoveel nodig heeft om wezenlijk de draad te verliezen, kortstondig of voor langere tijd.
Het moet een hel zijn als je er niet (meer) wil zijn en er toch bent. Euthanasie is een reddingsboei maar eentje waar niet lichtzinnig mee kan omgesprongen worden. Voor de omgeving is het ook bijzonder pijnlijk om dit lijden van iemand die je graag ziet mee te voelen. Dat proces werd ook mooi weer gegeven. Wat er in de psychiatrie gebeurt…tja, goede dingen en minder fraaie dingen.
We kunnen alleen maar hopen dat de omgang met psychisch lijdende mensen steeds menselijker zal worden.
Het acteertalent was schitterend!
Anoniem
Met een dochter van 23 die aan het begin staat van een euthanasie-aanvraag, was dit voor ons een aangrijpend mooie voorstelling…. Het kan niet béter , en met zoveel respect, vertellen hoe het waarschijnlijk voelt voor degenen die worstelen….
Dankjewel!
Anoniem
Dag Michèle,
Eigenlijk ken ik jou niet, en om eerlijk te zijn; jij mij nog minder. Al heb ik een streepje voor.
Je hebt me een blik gegund in een deel van jouw leven en vooral dat van Emily.
De voorstelling in The Neverending Park greep me naar de keel, benam mij adem en nagelde me aan de grond.
Maar op een goede manier. Het vergt veel moed en een groot kunnen om zoiets te brengen.
Omdat je zelf het belang van de boodschap die jullie brengen kent, hoef ik die niet meer te onderstrepen.
Er rest me niets dan jou te bedanken voor jouw verhaal, jullie verhaal, haar verhaal.
Het verhaal dat niet alleen verteld, vooral ook aanhoord moet worden.
Bedankt! Jouw voorstelling was – zonder dat dit de bedoeling was – een grote hulp.
